Αγαπητές και αγαπητοί  συνάδελφοι,

Την προηγούμενη τριετία, εν μέσω μίας πρωτοφανούς οικονομικής λαίλαπας για την Χώρα, η οποία έπληξε καίρια όλες τις παραγωγικές δυνάμεις της κοινωνίας, οι Δικηγόροι κατορθώσαμε, μεταξύ πολλών άλλων, να διασφαλίσουμε νομοθετικά τις αμοιβές μας, να μην ισχύσει η «αυτοπαρακράτηση» φόρου εισοδήματος (15%), να επανακατοχυρωθούν οι ελάχιστες αμοιβές των εμμίσθων συναδέλφων του ιδιωτικού τομέα και να μην εκχωρηθεί η εξαγγελθείσα δικαστηριακή ύλη στους συμβολαιογράφους.

Αγαπητές φίλες και φίλοι συνάδελφοι,

Γνωριζόμαστε πολλά χρόνια. Μετά την εικοσαετή και πλέον διαδρομή μου στη διοίκηση του Δικηγορικού Συλλόγου ως Σύμβουλος, Ταμίας, Γεν. Γραμματέας και Αντιπρόεδρος,  θεωρώ ότι η τελευταία τριετία ήταν αναμφισβήτητα η πιο δύσκολη. Αντιλαμβάνομαι την δυσπιστία που υπάρχει όταν ένας υποψήφιος ζητά την εμπιστοσύνη σας ειδικά την περίοδο αυτή όπου η χώρα μας διέρχεται την μεγαλύτερη πολιτική, οικονομική και κοινωνική κρίση, η οποία έχει αγγίξει και το δικηγορικό λειτούργημα με μία πρωτοφανή επίθεση και απόπειρα εμπορευματοποίησης των δικηγορικών υπηρεσιών με συνδυασμένη αύξηση των φορολογικών βαρών και ασφαλιστικών εισφορών και ταυτόχρονη στοχοποίησή μας ως φοροφυγάδων. Στην απερχόμενη θητεία λειτουργήσαμε και ως δύναμη αποτροπής και ως δύναμη δημιουργίας.

Αγαπητοί συνάδελφοι,

Ασχολούμαι από την δεκαετία του 1990 με τα συνδικαλιστικά θέματα του επαγγέλματος μας, αρχικά ως ιδρυτικό μέλος της ΕΝΩΣΗΣ ΑΣΚΟΥΜΕΝΩΝ ΚΑΙ ΝΕΩΝ ΔΙΚΗΓΟΡΩΝ και μετέπειτα με την ιδιότητα του Συμβούλου στον ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟ ΣΥΛΛΟΓΟ ΑΘΗΝΩΝ αλλά και με την συνεχή παρουσία μου στις Επιτροπές του ΔΣΑ (αμισθί φυσικά) όπως στην Τηλεματική (Επιτροπή Πληροφοριακών Συστημάτων), στην Επιτροπή Καθημερινών Προβλημάτων του Πρωτοδικείου, στο Πειθαρχικό Συμβούλιο, στην Επιτροπή Κτηματολογίου, στο Ταμείο Περίθαλψης Δικηγόρων, κ.ά.