Blog Posts

Προεκλογική επιστολή προς τους συναδέλφους

Αγαπητές φίλες και φίλοι συνάδελφοι,

Γνωριζόμαστε πολλά χρόνια. Μετά την εικοσαετή και πλέον διαδρομή μου στη διοίκηση του Δικηγορικού Συλλόγου ως Σύμβουλος, Ταμίας, Γεν. Γραμματέας και Αντιπρόεδρος,  θεωρώ ότι η τελευταία τριετία ήταν αναμφισβήτητα η πιο δύσκολη. Αντιλαμβάνομαι την δυσπιστία που υπάρχει όταν ένας υποψήφιος ζητά την εμπιστοσύνη σας ειδικά την περίοδο αυτή όπου η χώρα μας διέρχεται την μεγαλύτερη πολιτική, οικονομική και κοινωνική κρίση, η οποία έχει αγγίξει και το δικηγορικό λειτούργημα με μία πρωτοφανή επίθεση και απόπειρα εμπορευματοποίησης των δικηγορικών υπηρεσιών με συνδυασμένη αύξηση των φορολογικών βαρών και ασφαλιστικών εισφορών και ταυτόχρονη στοχοποίησή μας ως φοροφυγάδων. Στην απερχόμενη θητεία λειτουργήσαμε και ως δύναμη αποτροπής και ως δύναμη δημιουργίας.

Συνεχίζουμε μαζί στη Νέα Εποχή

Αγαπητοί συνάδελφοι,

Ασχολούμαι από την δεκαετία του 1990 με τα συνδικαλιστικά θέματα του επαγγέλματος μας, αρχικά ως ιδρυτικό μέλος της ΕΝΩΣΗΣ ΑΣΚΟΥΜΕΝΩΝ ΚΑΙ ΝΕΩΝ ΔΙΚΗΓΟΡΩΝ και μετέπειτα με την ιδιότητα του Συμβούλου στον ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟ ΣΥΛΛΟΓΟ ΑΘΗΝΩΝ αλλά και με την συνεχή παρουσία μου στις Επιτροπές του ΔΣΑ (αμισθί φυσικά) όπως στην Τηλεματική (Επιτροπή Πληροφοριακών Συστημάτων), στην Επιτροπή Καθημερινών Προβλημάτων του Πρωτοδικείου, στο Πειθαρχικό Συμβούλιο, στην Επιτροπή Κτηματολογίου, στο Ταμείο Περίθαλψης Δικηγόρων, κ.ά.

Αδέσμευτος Πρόεδρος - Ανεξάρτητος Σύλλογος

Αγαπητές και αγαπητοί συνάδελφοι,

Το Μάρτιο του 2011, τιμώμενος από την εμπιστοσύνη σας, κλήθηκα να εκπροσωπήσω τα συμφέροντα και τις αγωνίες της δικηγορικής κοινότητας της Αθήνας μέσα σ’ ένα ρευστό περιβάλλον εθνικής αβεβαιότητας και θεσμικής κοσμογονίας, στις κρισιμότερες ίσως στιγμές που έζησε η χώρα μας στην πρόσφατη ιστορία της.

Όταν οι διαχρονικές και τεκμηριωμένες απόψεις των Δικηγόρων τυγχάνουν εντέλει απήχησης από τους αρμόδιους θεσμικούς παράγοντες...

Γιάννης Αδαμόπουλος Υπ. τότε Πρόεδρος ΔΣΑ, 22-12-2010: «Βεβαίως, το επάγγελμα του δικηγόρου κάθε άλλο παρά «κλειστό» είναι, αφού ο πτυχιούχος της Νομικής, μετά την άσκησή του προσέρχεται στις εξετάσεις χωρίς «numerus clausus» των θέσεων για τις οποίες πρόκειται να διαγωνισθεί. Έτσι, από την πλευρά αυτή, όχι μόνο δεν είναι κλειστό το επάγγελμα του Δικηγόρου αλλά ορθάνοιχτο

Ο γόρδιος δεσμός του ελλείμματος δημοκρατίας

Του Ελευθέριου A. Ράντου*

Η χώρα μας -αν και γέννησε, καλλιέργησε και διέδωσε στον κόσμο το δημοκρατικό ιδεώδες- δεν έχει βρει σε ολόκληρη τη διάρκεια της νεότερης ιστορίας της τον δρόμο της υγιούς δημοκρατικής έκφρασης.

«Καλλικράτης» 9 μήνες μετά, ένα στοίχημα που πρέπει να κερδηθεί

Του Νίκου Καρυστινού*

O νόμος 3852/2010 «Νέα Αρχιτεκτονική της Αυτοδιοίκησης και της Αποκεντρωμένης Διοίκησης - Πρόγραμμα “Καλλικράτης”», με τον οποίο μεταρρυθμίστηκε η διοικητική διαίρεση της χώρας και επανακαθορίστηκαν τα όρια των αυτοδιοικητικών μονάδων, ο τρόπος εκλογής των οργάνων και οι αρμοδιότητές τους, εξακολουθεί να αποτελεί ένα μεγάλο στοίχημα. Στοίχημα που πρέπει να κερδηθεί αποκλειστικά προς όφελος των πολιτών.

Οικονομική κρίση: Φόβος ή κινητροδοτούσα δύναμη;

Της Αικατερίνης Ι. Καλύβα*

Ουδεμία αμφιβολία καταλείπεται πλέον περί του γεγονότος ότι η κρίση είναι κυρίως ιδεολογική, θεσμική, αξιακή και ψυχολογική. Η αδιάφορη «διπλανή πόρτα» μετεξελίχθηκε στο θιγέν κοινωνικό status των πολιτών και τούτο, όχι υπό την έννοια της πραγματοποίησης μιας μικροαστικής -εγγενούς ή αταβιστικής- νοοτροπίας «βολέματος», αλλά ως φυσική κατάληξη μιας προσωπικής πορείας και ενός επώδυνου αγώνα.

Λέξεις κλειδιά: |

Η ισότητα των φύλων στην πράξη

Του Γιάννη Β. Δεληγεώργη*

Για πολλά χρόνια η χώρα μας αρνείτο να παραδεχθεί μια πραγματικότητα. Μια πραγματικότητα που επέβαλε την ισότιμη αντιμετώπιση των δύο φύλων από την έννομη τάξη της, λαμβάνοντας υπόψη τον ρόλο που επιτελεί μια γυναίκα στην κοινωνία μας.

Μετά τον ν. 1329/1983 μια σειρά από αναχρονιστικοί θεσμοί όπως το «προικώον» σύστημα, η πατρική επιμέλεια και η εξουσία «κλειδών» του ανδρός τέθηκαν στο περιθώριο.

Ωστόσο, 30 περίπου χρόνια μετά διαπιστώνουμε ότι μια γυναίκα αδυνατεί να καταστεί κοινωνός των δικαιωμάτων που το ίδιο το κράτος θεωρητικά της προσέφερε.

Επιτάχυνση απονομής της δικαιοσύνης

Του Παναγιώτη Κανελλόπουλου*

Δεκάδες είναι μέχρι σήμερα τα νομοθετήματα που τιτλοφορήθηκαν με τις ελπιδοφόρες έννοιες όπως επιτάχυνση και βελτίωση στην απονομή της δικαιοσύνης.

Παρόλα αυτά, η πραγματικότητα διέψευσε τις προσδοκίες που δημιούργησαν αυτές οι μεταρρυθμίσεις, αφού το πρόβλημα της καθυστέρησης απονομής δικαιοσύνης εντείνεται ολοένα.

Η δικηγορία στο απόσπασμα

Του Αλέξανδρου Μαντζούτσου*

Η κοινωνική και πολιτική στοχοποίηση του δικηγόρου ως κατά τεκμήριο προνομιούχου και φοροφυγά όχι μόνο δεν ανταποκρίνεται στην αλήθεια αλλά, αντιθέτως, αγνοεί πλήρως την οικονομική εξαθλίωση την οποία βιώνουν σήμερα οι περισσότεροι συνάδελφοι. Ο μέσος δικηγόρος εργάζεται σκληρά –και τις περισσότερες φορές υπό ιδιαιτέρως αντίξοες συνθήκες– από το πρωί μέχρι αργά το βράδυ• δεν περιφέρεται στα τηλεοπτικά παράθυρα, δεν κατέχει θέσεις σε διοικητικά συμβούλια και επιτροπές, δεν ζει μια πολυτελή ζωή.

Συλλογή ανεξάρτητου περιεχόμενου